Daripada ZAINU'L AZHAR ASH'ARI
MANAMA, Bahrain - Skuad
kebangsaan sudah berlepas pulang ke tanah air dengan membawa seribu kenangan
pahit selepas tewas dalam kesemua perlawanan pusingan kedua Kumpulan F bola
sepak kelayakan Piala Asia 2004 terutama paling menyedihkan apabila kalah 2-1 kepada
Myanmar pada saingan terakhir di Stadium Nasional, di sini kelmarin.
Tidak ada cerita menarik dilakar
skuad kebangsaan yang telah gagal ke pusingan akhir Piala Asia di Beijing,
China tahun depan selepas tewas 5-1 kepada Iraq dan 3-1 kepada Bahrain - dua
pasukan yang telah layak daripada kumpulan tersebut.
Tentunya mengecewakan sesiapa
sahaja terutama peminat bola sepak tanah air yang sudah tentu masih teringat
lagi azam pemain dan jurulatih Alan Harris untuk mencapai sasaran
sekurang-kurangnya tempat kedua Kumpulan F supaya dapat melangkah ke Beijing.
Datang ke Bahrain berbekalkan
harapan dan reputasi tinggi, menang 4-0 ke atas Myanmar, mengikat Iraq tanpa
jaringan dan seri 2-2 dengan Bahrain selepas berakhir pusingan pertama di Kuala
Lumpur tetapi pulang dengan `tangan kosong', tanpa keputusan yang
memberangsangkan.
Paling menyedihkan, kekalahan
kepada Myanmar, pasukan tangga terakhir yang pernah dibelasah oleh Malaysia
dalam pusingan pertama sebelum ini telah mendedahkan sikap pemain skuad kebangsaan.
Apakah alasan kekalahan dengan
Myanmar? Atau ketiadaan tujuh tonggak dalam senarai ke Bahrain yang terdiri
daripada penjaga gol Azmin Azram Abdul Aziz, Victor Andrag, K. Nanthakumar,
Subri Sulong, Nizam Jamil, Akmal Rizal Rakhli dan Zainizam Marjan menjadi punca
kegagalan skuad kebangsaan?
Mungkin ketika menentang Iraq
atau Bahrain, ketiadaan pemain-pemain teras itu yang tidak disenaraikan kerana
kecederaan merupakan di antara faktor penyumbang kekalahan Malaysia, walaupun
mereka tidak beraksi dalam pusingan pertama tetapi rekod pencapaian skuad
kebangsaan ketika itu memberangsangkan, bagaimana pula dengan Myanmar?
Dalam perlawanan menentang
Myanmar kelmarin, Malaysia yang juga turun tanpa tonggak seperti ketua pasukan
Tengku Hazman Raja Hassan kerana mengalami kecederaan serta Rosdi Talib dan
Shukor Adan yang digantung permainan selepas menerima dua kad kuning
mempamerkan aksi buruk.
Inilah penyakit pemain-pemain
skuad kebangsaan yang langsung tidak mempunyai semangat selepas kegagalan
mencapai sesuatu sasaran sedangkan mereka membawa harapan negara untuk
sekurang-kurangnya memberikan aksi terbaik biarpun saingan bakal dihadapi hanya
sebagai pelengkap jadual tetapi masih mampu menjulang semangat dan imej negara.
Penyakit itu berulang di Bahrain.
Sebelum ini pun, contohnya dalam saingan Piala Tiger 2002, Malaysia yang
beraksi cemerlang sekalipun gagal ke perlawanan akhir setelah tewas 1-0 kepada
Indonesia telah menunjukkan aksi tidak bertenaga dalam penentuan tempat ketiga
dan keempat.
Kesudahannya, Malaysia tunduk
kepada Vietnam, sekali gus gagal untuk mengekalkan kedudukan tempat ketiga yang
diraih ketika menentang pasukan sama, di Bangkok pada tahun 2000.
Kali ini skuad negara dimalukan
Myanmar, pasukan tangga keempat, satu tangga di belakang skuad kebangsaan dalam
kumpulan tersebut yang lebih mempunyai semangat walaupun awal-awal lagi telah
terkeluar daripada persaingan ke Beijing.
Namun, kesungguhan pemain Myanmar
yang tidak mengenal jemu sekurang-kurangnya berjaya menghasilkan kemenangan
sulung buat menutup tirai persaingan peringkat tersebut dengan masih
bersemangat sedangkan Malaysia pula sebaliknya.
Dari satu segi, kedudukan tangga
ketiga berbanding Myanmar bukanlah kemenangan buat Malaysia kerana skuad
kebangsaan kalah daripada segi moral kepada sebuah pasukan kerdil di Asia
Tenggara.
Malah, Harris berkata, barisan
pemain skuad kebangsaan beraksi dengan buruk ketika menentang Myanmar yang
langsung tidak membayangkan sebuah pasukan sebenar sebagaimana ditunjukkan
dalam pusingan pertama.
``Pemain beraksi dengan buruk
sekali mungkin kerana perlawanan dengan Myanmar dianggap tidak bermakna selepas
gagal mencapai sasaran tetapi saya sudah katakan kepada pemain bahawa mereka
tidak boleh mengubah keputusan.
``Jadi, pemain seharusnya bermain
sebagaimana biasa untuk mencipta kemenangan selepas kita ketinggalan 2-0 pada
babak pertama dan kita bangkit memberikan saingan pada separuh masa kedua
tetapi sudah tidak mempunyai masa, hanya satu gol berjaya dihasilkan,'' kata
Harris.
Itulah kesudahannya, skuad
kebangsaan sekali lagi membawa cerita, bukan kisah menarik tetapi episod sedih
yang terus mengecewakan peminat-peminat bola sepak tanah air.
Persatuan Bola Sepak Malaysia
(FAM) pula bagaimana? Jika turut kecewa lakukanlah sesuatu demi bola sepak tanah
air. - Utusan
SUMBERArtikel Penuh:
http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2003&dt=1026&pub=Utusan_Malaysia&sec=Sukan&pg=su_01.htm#ixzz4de40EV5p
© Utusan Melayu (M) BhdARKIB :
24/10/2003
`Mirnawan' jadi kebanggaan
Tiada ulasan:
Catat Ulasan